LIARDUS

LIARDUS

apuc Nic. Uptonum de Militari Offic. l. 5. p. 131.

En Saffadinus vidit quando Saladinus,

Ictu Richardi petiit postrema liardi:

equum notat, coloris grisei, Gall. gris pommele. Ital. learde. Iul. Scalig. Exercit. 32 5. n. 15. de colore cinericio: Grisum vulgus vocat, Itali bretinum voce Gothicâ, nostri Germani Grau, Collumella in asino murinum, in equis glaucum Virg. Georg. l. 3. v. 267. leardum vulgus Vide Italiae. C. du Fresne in Gloss. ubi eundem colorem in sex alios dividi addit, ex Claudio Corte Italo del Davallerizzo l. 1. c. 13. Idem monetae Gallicae minutioris nomen. Et quidem Parve Liardi Delphinatûs, Gall. Petits Liards du Dauphine, Denarii albi dicti Liards, pretii 3. den. Turon. cum cruce inter bina lilia et binas coronulas, ac Inscr. SIT NOMEN DOMINI BENEDICTUM, in aversa parte, cum Delphino, et Inscr. LUDOVICUS FRANCOR. REX: cusi sunt sub Lud. XI. ut et Parci Liardi Franciae, Gall. Petits Liards de Erance, in quibus loco Delphini parvulus Rex pallio involutus ensemqueve mann teneus, cum eadem Inscr. conspicitur. Origo nominis quibusdam arcessitur a Miliaresiis Graecanicis, aliis a Richardo I. Angl. Rege quem ob animi generositatem Audacem cognominabant, s. Gallice, ut tum efferebant, li hardy. Vide eund. in voce Miliarensis, item Moneta, ut et Hauten. de Monetis Francicis passim.